Over de wiinstok en de ranken

Wij kennen het nederzettingenbeleid van Israël. Er is een groep joden, die zich bedreigd voelt door Palestijnse vijanden en zegt: hoe meer gebiedsuitbreiding wij doen, hoe veiliger wij zullen zijn. Hoe meer vijanden wij verdrijven hoe beter wij kunnen leven.
En een andere groep zegt precies het omgekeerde: hoe meer vijanden wij ruimte van leven geven, hoe meer vijanden wij open en warm tegemoet treden, hoe meer wijzelf van vrede verzekerd zijn.
In heel onze wereld gaat het steeds om deze keuze tussen afstand, die voortkomt uit angst en bedreiging; afstand die dan veroordeling en vijandschap met zich meebrengt en de consequentie: hou de vijand zo ver mogelijk weg. En de keuze: nabijheid, ruimte, openheid en warmte. De vrede, zeggen sommigen in Israël, is alleen mogelijk wanneer wij ophouden met de vijand te provoceren en uit te dagen, wanneer wij hem warm en open tegemoet treden, wanneer wij ophouden met te doen alsof de bezette gebieden van ons zijn.
Verbonden willen zijn, vruchtbaar worden, levenskansen bieden: ik denk, dat Christus daar voortdurend mee bezig is. Voortdurend bezig ons door verbond tot vruchtbaarheid te brengen, alhoewel wij zondige en gebrekkige mensen zijn. En Hij zegt: blijf dan ook in mij. Christus heeft daar alle belang bij, zoals de Israëlieten er alle belang bij hebben hun vijanden tot vrienden te maken en daardoor zelf levensruimte te krijgen. Christus heeft er alle belang bij dat Hij zo met ons omgaat. Natuurlijk is het genade, maar liever zou ik zeggen: Jezus van Nazaret kan niet zonder ons leven, want zijn dood en zijn verrijzen is, zijn leven bij de Vader om voor ons een voorspreker te zijn, zou dan volslagen nutteloos zijn en worden, als wij er niet waren voor wie Hij dit alles gedaan en geleden heeft. ja, zelfs zijn menswording zou tot niets gediend hebben.
Jezus van Nazaret heeft er alle belang hij dat wij vruchtbaar zullen zijn, want Hij is de Christus, maar niet zonder ons. Wij hebben er alle belang bij dat hij op deze manier met ons bezig is, want alleen zo wordt ons leven zinvol, vruchtbaar en vol vreugde. "Blijft in Mij, dan blijf Ik in u." ‘t Is geen belofte alleen, maar ook is het een dringende bede van de Heer, zoals wij omgekeerd Hem vragen om ons vruchtbaarheid en vreugde te verschaffen.
De vreugde van de liefde verkondigt het evangelie ons; zo uitgekozen te worden en zo uit te mogen kiezen dag in dag uit, zoveel verantwoordelijkheid in handen te heb¬ben, zo belangrijk te zijn in Gods ogen, dat Hij zijn enige Zoon op deze manier met ons in verband heeft gebracht.
Dat is de vrucht van de wijnstok: de vreugde dat je jezelf en elkaar goed kunt doen, dat je jezelf terugvindt en thuis kunt zijn hij elkaar en zo bij God.