Zo gaat het soms, of misschien wel vaak. Of is het bij U anders. Dat hoop ik eigenlijk voor U!
"Goh, Jan en Maria komen op bezoek. Dat is lang geleden. We maken er een fijne avond van. Ik ben wel moe, maar zo'n avondje met lieve mensen en een wijntje erbij. Daar kom ik vast van bij. Ik ga nog even iets lekkers halen voor bij de koffie!"
Zo kan het ook...toch?
Ook Jezus heeft het over het leven zelf als Hij spreekt over de wijnstok en de ranken. En zoals het in het dagelijkse leven gaat, zo gaat het ook met geloven.
Je kunt geloven zien als alleen maar plicht en moeten. Je kunt god zien als alleen maar een strenger heerser, die veeleisend is. Zo'n God is door de geschiedenis heen door christenen, moslims, joden en allerlei andere godsdiensten aanbeden. Niet tot geluk, maar al te vaak tot ongeluk van mensen.
Jezus heeft het in het evangelieverhaal over een heel andere God. Hij komt met het beeld van een wijngaard en zegt: "Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken en mijn vader is de wijngaardenier. In een eenvoudig samenspel hebben ze met elkaar te maken. De wijngaardenier wil dat de vruchten rijkelijk en mooi groeien en bloeien. De wijnstok geeft het nodige voedsel en water door; levend water, met alles erin wat nodig is om de druiven rijkelijk vrucht te laten dragen. Een vrucht alleen kan niets. Een wijnstok zonder ranken...'t is niets en de wijngaardenier moet het hebben van dat mysterieuze proces van groeien en bloeien.
Is het ook zo met geloven? Alleen kan een mens niets. Zonder inspiratie, zonder Bron van leven om uit te putten, zonder houvast, zonder uitdaging, zonder een boodschap om onszelf op te richten, lopen wij mensen dikwijls maar dood.
Jezus' boodschap is zo'n bron. Hij richt ons op naastenliefde, op eerlijkheid: bemin je naaste als jezelf. Je mag houvast vinden in God, die als een Vader er voor je wil zijn. Groei maar en bloei maar. Je mag er zijn, staan in Gods licht, zoals druiven mogen groeien en bloeien van veel zon en wat regen.
Geloven is geen plicht, geen opdracht, maar een geschenk. Je bent gekend. Je hoort bij God. Hij kent je en doorziet je. Ieder mens. U en ik, wij allemaal. Geloven is een levenswijze: weten en voelen, beleven en ervaren, dat je er mag zijn, dat God bij je is. Niet als een tovenaar, een boeman, een opdrachtgever of een tiran, maar als een liefdevolle vader, die in Jezus ons een richtingaanwijzer heeft gegeven.
Als je het zo kunt voelen, dan is ook het leven zelf een geschenk. Dan wordt een verplicht bezoekje een kans op een echte ontmoeting met mensen, die delen met elkaar. En God, die geniet ervan zegt Jezus als rijkelijk vruchten draagt en je zo zijn leerling betoont. Dat is geen boodschap om onder gebukt te gaan en geen verplichting, maar een uitdaging om van te genieten. Dat het zo mag zijn.